استاندارد اجرایی ماژول های کلاس VI eia/tia 568b 2-1 است. مهمترین پارامترها عبارتند از افت درج، تلفات برگشتی، تداخل نزدیک به پایان و غیره.

از دست دادن درج: به دلیل وجود امپدانس کانال انتقال، با افزایش فرکانس سیگنال، تضعیف اجزای فرکانس بالای سیگنال را افزایش می دهد. تضعیف نه تنها به فرکانس سیگنال، بلکه به فاصله انتقال نیز مربوط می شود. با افزایش طول، حرف
تضعیف سیگنال نیز افزایش می یابد. با مقدار تلفات سیگنال در طول کانال انتقال در واحد طول اندازه گیری می شود و نشان دهنده نسبت قدرت سیگنال از فرستنده منبع به گیرنده است.

تلفات برگشتی: به دلیل تغییر امپدانس در محصول، نوسان موضعی رخ می دهد که منجر به انعکاس سیگنال می شود. بخشی از انرژی منعکس شده به فرستنده نویز ایجاد می کند و در نتیجه باعث اعوجاج سیگنال و کاهش عملکرد انتقال می شود. مانند کیلویی فول دوبلکس
Megagrid سیگنال منعکس شده را با سیگنال دریافتی اشتباه می گیرد و باعث نوسان سیگنال های مفید و ایجاد سردرگمی می شود. انرژی بازتاب کمتر به این معنی است که قوام امپدانس خطوط استفاده شده در کانال بهتر است، سیگنال انتقال کامل تر است و نویز کمتری در کانال وجود دارد. اکو
فرمول محاسبه اتلاف RL: تلفات برگشتی = سیگنال ارسالی ÷ سیگنال منعکس شده.
در طراحی، راه حل شکست پارامتر تلفات برگشتی، اطمینان از ثبات کل خط امپدانس و همکاری با شش نوع کابل با امپدانس 100 اهم است.
به عنوان مثال، فاصله بین لایه ای ناهموار PCB، تغییر مقطع هادی مسی خط انتقال و عدم تطابق بین هادی های ماژول و شش نوع هادی کابل باعث تغییر پارامترهای تلفات برگشتی می شود.

Near end crosstalk (بعدی): بعدی به جفت شدن سیگنال بین یک جفت خط و یک جفت خط دیگر در یک جفت خط انتقال اشاره دارد، یعنی زمانی که یک جفت خط سیگنالی را ارسال می کند، سیگنال در جفت خط مجاور دیگر دریافت می شود. این سیگنال تداخلی عمدتاً به دلیل نزدیکی است
توسط خازن یا اندوکتانس جفت می شود.