Jak radzić sobie z czernieniem wewnętrznej warstwy wielowarstwowej płytki PCB jest stosunkowo proste?

Rola czernienia: pasywacja powierzchni miedzi; poprawiają chropowatość powierzchni wewnętrznej warstwy folii miedzianej, zwiększając w ten sposób siłę wiązania między żywicą epoksydową; PCB i wewnętrzna warstwa folii miedzianej;

ipcb

Wytrzymałość na odrywanie

Metoda utleniania czerni do ogólnej obróbki warstwy wewnętrznej płyty wielowarstwowej PCB:

Obróbka czarnego utleniania płytki wielowarstwowej PCB

Metoda utleniania brązowej płytki wielowarstwowej PCB

Wielowarstwowa płytka PCB metoda czernienia w niskiej temperaturze

Wielowarstwowa płytka PCB przyjmuje metodę czernienia w wysokiej temperaturze, wewnętrzna płyta warstwowa wytworzy naprężenie wysokotemperaturowe (naprężenie termiczne), które może spowodować oddzielenie warstw po laminowaniu lub pęknięcie wewnętrznej folii miedzianej;

1. Brązowe utlenianie:

Produktem obróbki czarnego utleniania płyt wielowarstwowych producentów PCB jest głównie tlenek miedzi, brak jest tzw. tlenku miedziawego. To pewne nieporozumienia w branży. Po analizie ESCA (elektrospecyficznej analizy chemicznej) można określić różnicę między atomami miedzi i atomami tlenu. Energia wiązania, stosunek atomów miedzi do atomów tlenu na powierzchni tlenku; jasne dane i analizy obserwacyjne dowodzą, że produktem czernienia jest tlenek miedzi i nie ma innych składników;

Ogólny skład cieczy czerniącej:

Utleniacz chloryn sodu

Bufor PH fosforan trisodowy

Wodorotlenek sodu

Surfaktant

Lub zasadowy roztwór amoniaku węglanu miedzi (25% wody amoniakalnej)

2. Istotne dane

1. Wytrzymałość na odrywanie (wytrzymałość na odrywanie) 1 uncja folii miedzianej z prędkością 2 mm / min, szerokość folii miedzianej wynosi 1/8 cala, a siła rozciągająca powinna być większa niż 5 funtów / cal

2. Masa tlenku (masa tlenku); można zmierzyć metodą grawimetryczną, ogólnie kontrolowaną przy 0.2-0.5 mg/cm2

3. Istotne czynniki, które wpływają na wytrzymałość na rozdarcie poprzez odpowiednią analizę zmiennych (ANDVA: analiza zmiennej) to:

①Stężenie wodorotlenku sodu

②Stężenie chlorynu sodu

③Interakcja między fosforanem trisodowym a czasem zanurzenia

④Oddziaływanie między chlorynem sodu a stężeniem fosforanu trisodu

Wytrzymałość na rozerwanie zależy od wypełnienia żywicą struktury krystalicznej tlenku, a więc jest również związana z odpowiednimi parametrami laminacji i odpowiednimi właściwościami żywicy pp.

Długość iglastych kryształów tlenku wynosi 0.05 milicali (1-1.5 um) jako najlepsza, a wytrzymałość na rozdarcie w tym czasie jest również stosunkowo duża;